 |
Tehničke osobine lipe su opisane u sledećem tekstu:
LIPA (Tilia platyphylla Skop)
Areal rasprostranjenja rane lipe, ili velelisne lipe, nalazi se u južnoj Evropi i severnom delu Male Azije. Njena visinska rasprostranjenost je od 612 m/nv na severu do oko 1300 m/nv na planinama Švajcarske i Austrije. Lipa je listopadno drvo čija visina stabla dostiže do 40 m. Krošnja joj je gusta i široka, visina debla do 20 m, a prsni prečnik debla od 0,6 do 1 m. Kora debla je glatka i sivo-smeđa, kasnije uzdužno ispuca i poprimi tamno-sivu boju. Zapreminsko učešće kore iznosi oko 14%, a njena gustina je 342 kg/m3.
Drvo lipe je bakuljavo, belo, žućkasto ili crvenkasto belo. Prstenovi prirasta nisu jasno izraženi. Traheje su difuzno-porozno raspoređene. Drvne trake su tanke, niske, nevidljive ili slabo vidljive i homogene.
Prosečna gustina drveta lipe iznosi: u apsolutno suvom stanju vlažnosti – 490, u prosušenom – 530 i u sirovom do oko 880 kg/m3. Zapreminska poroznost drveta je oko 68%. Ukupna linearna utezanja drveta iznose: aksijalno 0,3%, radijalno 5,5%, tangencijalno 9,9% i zapreminski 14,4 do 14,9%. Specifično zapreminsko utezanje iznosi 0,49%.
Drvo lipe se dobro seče, a naročito se dobro tokari i ivera, lako se okiva i šrafi. Dobro se suši, ali traži lagano sušenje, potrebno je da kod tehničkog sušenja temperatura bude manja od 60°C, a relativna vlažnost vazduha ispod 60%. Drvo se dobro lepi, dobro se bajcuje, lakira i farba. Najčešće se upotrebljava za proizvodnju furnira, za proizvodnju masivnog rezanog drveta. Specijalna namena mu može biti za proizvodnju vlaknatica, celuloze, drvne vune, u medicini, u intarziji i rezbarenju, zatim za proizvodnju držalja za četke, drvne kalupe, igračke, table za crtanje, drvenu ambalažu i dr. Kora lipe se može upotrebljavati kao punilo kod proizvodnje plastičnih masa.
