 |
Tehničke osobine crnog bora su opisane u sledećem tekstu:
BOR CRNI (Pinus nigra Arnos.)
Areal rasprostranjenja crnog bora, koji ima više podvrsta i varijeteta , nalazi se u južnoj Evropi, severnoj Africi i Maloj Aziji.
Borovo stablo je zimzeleno i visoko do 40 m. Krošnja stabla je široka i jajolika. Stabla rastu na siromašnim i kamenitim terenima kada im krošnja zna biti u obliku kišobrana. Deblo je pravo i dugo do 20 m, a prsni prečnik debla se kreće do 1,2 m. Kora stabla je sivo-smeđa do crno-siva, prilično debela, već u ranoj mladosti ispuca i dobija dublje uzdužne i kraće poprečne pukotine.
Drvo bora je jedričavo, beljika žućkasto-bela, uska ili široka, osržavanje počinje između 40 i 60 godina starosti. Srčevina je crvenkasto-smeđa, u svežem stanju ne postoji znatna razlika u boji srčevine i beljike, ali kasnije, usled smanjenja vlažnosti i oksidacije, srčevina postaje crvenkasto-smeđa. Prstenovi prirasta su markantni, prelaz ranog u kasno drvo nagao. Smolni kanali su brojni, ali slabo vidljivi. Trake drveta su slabo vidljive na radijalnom preseku, dok se na poprečnom i tangencijalnom ne primećuju, tanke su i heterocelularne.
Drvo crnog bora je srednje teško i njegova gustina iznosi: u apsolutno suvom stanju vlažnosti oko 580 kg/m3, u prosušenom oko 620 kg/m3 i u sirovom stanju oko 1000 kg/m3. Ukupna linearna utezanja iznose: aksijalno 0,4, radijalno 4,3 i tangencijalno 7,74%. Ukupno zapreminsko utezanje borovine iznosi oko 12,6%.
Drvo crnog bora je vrlo trajno. Upotrebljava se u građevinarstvu, stolarstvu, avioindustriji, industriji nameštaja itd. Zbog velike trajnosti se posebno ceni kao rudničko drvo i kao drvo za spoljašnju upotrebu u proizvodnji prozora i vrata itd.
